როგორც იქნა “თბილისი მოლში” “ბურგერ კინგი” გაიხსნა. იქ მისულს შესამჩნევი რიგიც დამხვდა.
არ ვიცი რიგის ბრალი იყო თუ გამოუცდელობის, მომსახურე პერსონალი დაბნეული მომეჩვენა.
შეკვეტის შემდეგ ბურგერები და კარტოფილიც მომზადებაც იგვიანებდა. ხოლო როდესაც შეკვეთილი საკვები ავიღეთ, აღმჩნდა, რომ ერთი ბურგერი დაგვაკლეს. პრობლემის გარკვევას ქვითარში ჩახედვით შევეცადე, მაგრამ ის თუქულ ენოვანი აღმოჩნდა.
როგორც იქნა გაუგებრობა აღმოიფხვრა, მაგრამ უცხო ენაზე გამოწერილმა ქვითარმა მაინც უკმაყოფილო დამტოვა, რადგან “მაკდონალდსის” და კრაკოვის “ბურგერ კინგის” ფასებთან შედარება გამიჭირდა.
მიუხედავად ამისა “ვოპერი” მაინც გემრიელია ვიდრე მაკდონალდსის “ბიგმაკი” და “სტეიკჰაუზ ბურგერი” კიდევ უფრო გემრიელი ვიდრე მაკდონალდსის “ბიგთეისტი.
კიდევ ერთი რაც არ მომეწონა ევროპული ბურგერ კინგებისგან განსხვავებით თბილისურში სასმელი შეუზღუდავი რაოდენობით არ არის. მიუხედავად ამისა მაინც გემრიელია 🙂
