მე მოგზაური
ჩემთვის სტამბოლი იწყება ისტიკლალიდან, დამოუკიდებლობის გამზირიდან, სასტუმრო “რიჩმონდიდან”, რომელიც 2007 წელს ჩემს მიერ გადაღებულ ფოტოზე მარჯვენა მხარეს მოსჩანს. ადვილი შესამჩნევია, ძველი არქიტექტურის შემონობაზე დადგმული შავი შუშის კონსტრუქცია.
შუა ზაფხულის სიცხეში, ჟურნალისტების ჯგუფთან ერთად წითელი ხიდის საბაჟო დავათვალიერე.
ძველ თბილისში ამ 3-4 წლის წინ აღდგენილი და გალამაზებული ადგილები მოვიარე, რამდენიმე ქუჩას ფოტო გადავუღე და რეკონსტრუქციამდელ და აღდგენის შემდეგ არსებულს შევადარე.
პრესაში ხმა გავარდა თბილისობის დღეს ავტომუზეუმის გახსნა იგეგმებაო. გაჩნდა ტელესიუჟეტები სტატიები და ეს ყველაფერი ისე მომხიბლავად გამოიყურებოდა, რომ გახსნამდე ვერ მოვითმინე.
ბევრისგან მსმენია, რომ ძველი თბილისის ნაწილმა რეკონსტრუქციის შემდეგ ავთენტურობა დაკარგა, ხშირად მიკამათია ამის გამო. კარგად მახსოვს რა მდგომარეობა იყო იმ უბნებში სადაც აღდგენითი სამუშაოები ჩატარდა და რა მდგომარეობაა ახლა. თვალსაჩინოებისთვის რამდენიმე ფოტო.
ბრენდების მოყვარულებს ხშირად უკვირთ ხოლმე, როდესაც ვეუბნები, რომ მათი საყვარელი ესა თუ ის ბრენდი, მაგალითად “ზარა” ან “კოტონი” საქართველოში, კერძოდ კი ხელვაჩაურშიც იკერება და იქვე საკმაოდ იაფადაც იყიდება.
მწვანე კონცხზე ულამაზეს სიმწვანესთან ერთად ბევრ სხვა რამესაც აღმოაჩენთ. მაგალითად, მიტოვებულ დაჟანგულ და ბუნებასთან შერწყმულ საბაგირო გზას.