ტრიუმფალური თაღი

დილით ადრიანად გაგვეღვიძა. ჯერ კიდევ დაუბანლებმა, გაჩეჩილი თავები რიგრიგობით გავყავით ჩვენი სხვენის დახრილი სახურავის ფანჯარაში და მშვიდობიანი დილა ვუსურვეთ დანარჩენ დახრილ სახურავებს.

ამ საიტის ავტორს დავეთანხმები, რომ პარიზი ზუსტად იმდენია, რამდენი ადამიანიც არსებობს. ჩემთვის პარიზი სადღაც რემარკის და უელბეკის წარმოსახვების ნაზავია.